Een verslag van de aanloop naar en de reis door West-Canada

vrijdag 24 september 2010

Vrijdag, 24 september 2010

Vandaag vertrekken we vanuit Jasper naar Blue River, 210 km.

Rond 10 uur draaien we de Yellowhead Highway West op. Dit was ooit de belangrijkste oost-west handelsroute. De weg is stil en mooi, met de gebruikelijke dennenbossen en de loofbomen in hun indian summer tooi.  
Op een van de infoborden staat dat sinds 2005 ruim 7 miljoen hectare van de Canadese bossen te lijden heeft onder de pine beetle. Dit insect sluit de voedingsstroom in de boom af die daardoor eerst roestbruin wordt vervolgens grijs. Inderdaad zijn we de afgelopen weken onderweg hele stukken bos tegengekomen die er bruin en grijs uitzien. De grote velden grijze bomen worden gekapt en nieuwe aanplant moet ervoor zorgen dat het bos herstelt. Maar als er grijze bomen hier en daar verspreid door het bos staan, worden ze aan de natuur overgelaten.

Na 88 km zonder huizen en andere menselijke activiteiten bereiken we het informatie centrum van Mount Robson. Alle toeristen informatiecentra in Canada zijn goed geregeld, heel veel gratis informatie en nette toiletten.
Het weer is nog vrij helder en daar boffen we mee, want nu kunnen we 2 minuten een glimp van het topje van deze beroemde berg van 3954 m opvangen. Meestal is het bovenste deel van de berg in een wolk gehuld.
We hopen op een lekker kopje koffie, maar ook hier weer regular coffee. Dat betekent warm water waar heel snel 1 koffieboon doorheen gelopen is. Echt niet te drinken. Geen espressoapparaat te bekennen. Wel warme dranken als french vanilla en hot chocolate, ongeveer 10 keer zoeter dan bij ons. Dan maar even niets. Wel vinden we een fleecevest in een mooie blauwe kleur voor René.


We gaan verder op de Yellowhead Highway, richting Rearguard Falls. Daar moeten springende zalmen te zien zijn die vanuit de Grote Oceaan dit punt hebben bereikt. Het infobord vermeldt dat de zalmen te zien zijn in de late zomer. Dat is waarschijnlijk eind augustus/begin september, dus we zijn weer te laat. Maar de wandeling is toch de moeite waard, de waterval is niet hoog maar wel heftig.  Hier in de buurt, in TĂȘte Jaune Cache,  vloeien de Fraser River en de Robson River samen. Vroeger was het een populaire plaats voor raderboten die mensen en goederen naar Prince George vervoerden, maar nu leven er nog maar 300 mensen.


Inmiddels zijn we Jasper Park, Alberta uit en rijden we British Columbia in, waar de horloges een uur achteruit gezet moeten worden.
We rijden Valemount even binnen. Een klein dorpje. Dit soort dorpjes hebben een hele brede hoofdstraat met ongestructureerd geplaatste huizen. Op een foto is de sfeer heel moeilijk vast te leggen, want alles staat te ver uit elkaar om in een beeld te vangen. Ze hebben wel een mooie toegangspoort. 

We gaan verder naar het dorp Blue River waar we in het Mike Wiegele Resort overnachten. We zijn een beetje vroeg en rijden wat in de rondte. Er is een onverharde weg naar Murtle Lake, een mooi blauwgroen meer. Vol goede moed beginnen we er aan. Maar na een kwartier over stenen gereden te hebben, beginnen we toch te twijfelen aan het nut van deze actie. Er is geen enkele aanduiding na hoeveel kilometer het meer zou moeten verschijnen, het kan 1 of nog 10 km zijn, en eigenlijk mogen we met de huurauto niet op dit soort weggetjes rijden.
Na nog een paar honderd meter keren we toch maar om. Bij het resort maken ze geen probleem van ons vroege inchecken (ca. half 3) en we krijgen een lodge toegewezen met 4 appartementen en een gezamenlijke huiskamer en keuken. Ook weer bijzonder, maar alles zit er gezellig en pionierachtig uit met veel hout. Later blijkt dat we de enige bewoners van het huis zijn en dus beschikken we over een slaapkamer, badkamer, huiskamer met keuken met alles er op en eraan. Maar we gaan toch maar uit eten en wel in Tony's bar. De beheerder is Chinees, genaamd Tony en hij serveert net zo makkelijk spaghetti en steaks en bami. De terugweg naar onze lodge is onverlicht en bochtig en ook nog zonder strepen, dus het is min of meer een wonder dat we zonder ongelukken arriveren.
In de huiskamer met de benen op tafel, de laptop er tussen in 2 afleveringen van Farscape gekeken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten